Δεν ξέρω πως μας ήρθε μεταμεσονύχτια. Πήραμε το αυτοκίνητο και πήγαμε βόλτα στη θάλασσα. Η παραλία ήταν έρημη και φαίνοταν τόσο διαφορετική από την καλοκαιρινή της εικόνα που είχα στο μυαλό μου. “Βουτάμε;” μου είπες, ενώ άρχισες να βγάζεις δειλά-δειλά τα ρούχα σου. Μπήκαμε, βγήκαμε και αράξαμε στην ψάθα μας τυλιγμένοι με μια κουβέρτα που υπήρχε αιώνες στο πορτ-μπαγκάζ μου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν σε είχα νιώσει ποτέ τόσο κοντά μου.
No comments:
Post a Comment