Χόρευε λες και δεν την ένοιαζε τίποτα. Το κορμί της κουνιόταν με κάθε νότα. Όταν ο ρυθμός δυνάμωνε, από το χοροπηδητό δεν έβλεπες το πρόσωπό της, παρά μια τριχωτή μπάλα να στροβυλίζεται στη θέση που βρίσκόταν λεπτά πριν το κεφάλι της. Άνηκα και εγώ στο fanclub της, μιά παρέα αγοριών της ηλικίας μου, ίσως και μεγαλύτερα, που έπιναν χαλαρά το ποτό τους τριγύρω της και δεν έπαιρναν τα μάτια τους από πάνω της. Θυμάμαι, πως εκείνα τα Σαββατόβραδα ήταν ο λόγος για τον οποίο έβγαινα. Ποτέ δεν της μίλησα. Ποτέ δεν έμαθα το όνομά της. Κάτι. Τώρα, δέκα χρόνια μετά, με ρωτά “θέλετε να σας φέρω κάτι” καθώς αφήνει ένα ποτήρι νερό πάνω στο τραπεζάκι της καφετέριας. “Ένα νες γλυκό… με γάλα” της απαντω και νιώθω πως όλα είναι καλά μεταξύ μας. Το σύμπαν έχει έρθει σε ισορροπία.
Blogovision 2011 > Η λίστα μου μέχρι στιγμής:
#14. Sara Lov – I already love you
#15. The Dears – Degeneration street
#16. Kate Bush – 50 words for snow
#17. I'm from Barcelona - Forever Today
#18. The Raveonettes - Raven in the grave
#19. Patrick Wolf - Lupercalia
#20. M83 - Hurry up, we're dreaming
Όλα τα albums που ψηφίζονται καθημερινά, μαζεμένα εδώ!
No comments:
Post a Comment